در سال ۱۴۰۳ مردم ایران با چالش‌های جدی در زمینه قطعی برق مواجه شدند که علت های مختلفی می تواند داشته باشد. قطعی‌های مکرر برق، نه تنها منجر به سلب آرامش و راحتی زندگی خانوارها می شود، بلکه تأثیر بسیاری بر فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم دارد.
این وضعیت موجب نارضایتی عمومی و انتقادات از مدیریت بخش برق می شود و سوالات زیادی در ذهن مردم به وجود می آورد. برای درک بهتر این معضلات و علل آن‌ها، بررسی دقیق عوامل زمینه‌ساز این قطعی‌ها ضروری است. اگر شما هم علاقمند به دانستن علل قطعی برق در ایران هستید این مقاله را از دست ندهید.
بررسی عوامل متعدد از بابت محدودیت های تولید برق تا بررسی عدم داشتن الگوی مصرف مناسب و علاوه بر آن عدم تناسب میان مصرف کننده و تامین کنندگان می تواند علل کلی قطعی برق ایران در سال ۱۴۰۳ باشد که پررنگ تر است. در ادامه به صورت مفصل تری به این موضوع می پردازیم.
هرچند آمار دقیق ممکن است بسته به منابع مختلف متفاوت باشد، اما به‌طور کلی می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:
- افزایش مصرف برق: طبق گزارش‌ها، مصرف برق در تابستان ۱۴۰۳ به حدود ۷۰ هزار مگاوات رسید که نسبت به سال گذشته بیش از ۱۰ درصد افزایش داشت.
- قدرت تولید برق: ظرفیت کل تولید برق کشور حدود ۸۵ هزار مگاوات است، اما در اوج مصرف، این میزان به دلیل مشکلات زیربنایی و عوامل دیگری مانند کاهش تولید در نیروگاه‌های آبی به حدود ۶۵ هزار مگاوات می‌رسد.
- کاهش بارندگی: براساس آمار سازمان هواشناسی، کاهش بارندگی‌ها در سال ۱۴۰۳، به ویژه در مناطق دریاچه ارومیه و زاینده‌رود، باعث کاهش ذخایر آب در سدها و در نتیجه کاهش تولید برق از نیروگاه‌های آبی به میزان ۲۰ تا ۳۰ درصد شده است.
این آمار و ارقام نشان‌دهنده‌ی شدت مشکلات مربوط به تأمین برق در ایران هستند و بر لزوم برنامه‌ریزی و مدیریت بهینه در این حوزه تأکید می‌کنند.
علل بروز قطعی برق در زمستان
در زمستان ۱۴۰۳، برخی مناطق به طور متوسط **۳۰ تا ۴۰ ساعت در ماه** دچار قطعی برق بودند که تاثیرات منفی زیادی بر زندگی روزمره مردم و فعالیت‌های صنایع گذاشت. به طوری که بیشتر صنایع به سمت تهیه ژنراتور برق سوق پیدا کردند تا مانع از خسارات مالی شوند.
افزایش مصرف گاز
در فصل زمستان، مصرف گاز طبیعی به شدت افزایش می‌یابد. از آنجایی که اکثر نیروگاه‌های برق در ایران برای تولید برق از گاز استفاده می‌کنند، با افزایش نیاز به گاز برای گرمایش خانه‌ها، ممکن است تولید برق کاهش یابد و این امر منجر به قطعی برق شود.
به‌گفته‌ی مسئولان، مصرف گاز در زمستان ۱۴۰۳ حدود **۱۵ تا ۲۰ درصد** نسبت به تابستان افزایش داشته است.
کاهش تولید برق
در زمستان، مشکل کمبود بارش باران و برف در بیشتر مناطق، باعث کاهش تولید برق در نیروگاه‌های آبی می‌شود. همچنین، به دلیل سرمای شدید، برخی از نیروگاه‌ها با مشکلات فنی مواجه شده و قادر به تولید برق کافی نیستند.
مشکلات زیرساختی
زیرساخت‌های آسیب‌دیده و قدیمی، به‌ویژه در شرایط جوی نامساعد، می‌توانند منجر به قطعی‌های ناخواسته برق شوند. بارش برف سنگین یا یخبندان می‌تواند موجب آسیب به شبکه‌های توزیع و خطوط انتقال برق شود.
مدیریت ناکارآمد
در زمستان، به دلیل عدم وجود برنامه‌ریزی برای مدیریت تقاضا و تقویت زیرساخت‌های برقی می‌تواند به قطعی‌های مکرر منجر گردد.
در روزهای سرد با دماهای کمتر از صفر درجه سانتی‌گراد، نیاز به برق و گاز به شدت افزایش پیدا می کند و مشکلات بیشتری در تأمین برق ایجاد می شود. تمامی این عوامل در مجموع، یک بحران جدی را در تأمین و توزیع برق در فصل زمستان به وجود می‌آورند و نشان می‌دهند که مسئله قطعی برق تنها محدود به تابستان نیست.
